Την ίδια ώρα η μουσειογραφική ομάδα πειραματίζεται και επιλέγει ένα ευέλικτο και ευπροσάρμοστο αρθρωτό κατασκευαστικό σύστημα, που επιτρέπει στα ίδια υλικά να δημιουργούν διαφορετικές αρχιτεκτονικές συνθέσεις και να προσαρμόζονται στον εκάστοτε εκθεσιακό χώρο με τις μικρότερες δυνατές επεμβάσεις. Η εξαιρετικά απλή μέθοδος κατασκευής επιταχύνει το μοντάρισμα και το ξεμοντάρισμα των κατασκευών και μειώνει σημαντικά το κόστος, προϋπόθεση σημαντική για τη βιωσιμότητα μιας μεταφερόμενης έκθεσης (Η κάτοψη 1 αφορά την έκθεση «Μύρτιδος: πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν» στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και την προσαρμογή για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο∙ δείχνει την κίνηση του επισκέπτη και στις δύο εκθέσεις).
Ακολουθώντας τις σύγχρονες τάσεις της µουσειολογικής και μουσειογραφικής πρακτικής, που ζητούν την ενεργητική παρουσία του επισκέπτη στο χώρο, σε συνάρτηση µε τη διαβάθµιση της µεταδιδόµενης πληροφορίας, επιλέχθηκαν νέοι τρόποι προσέγγισης και παρουσίασης. Έτσι, λοιπόν, οι ίδιοι οι ερευνητές µιλάνε για το έργο τους µέσα από βίντεο, Τα κείµενα της έκθεσης συνιστούν ένα σφαιρικό και εύκολα κατανοητό πληροφοριακό πλαίσιο. Η έκθεση περιλαµβάνει ενεργητικά βιωµατικά εκθέµατα και πλαισιώνεται από κατάλληλο φωτισμό. Τέλος, η ηχητική συνοδεία βοηθά τον επισκέπτη στη συναισθηματική του κορύφωση καθώς αντικρίζει τη Μύρτιδα, το 11χρονο κορίτσι που έζησε την εποχή του Περικλή.
Μουσειολογική προσαρμογή, μελέτη και σχεδίαση από τη Μπέσσυ Δρούγκα (Αρχιτέκτων)
