Έχοντας δεδομένο τον βασικό σχεδιασμό της έκθεσης, τη διαδρομή των ενοτήτων καθώς και τον παραλληλόγραμμο χώρο της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων του Μουσείου Μαρμαροτεχνίας στη Τήνο, το βάρος του συγκεκριμένου στησίματος δόθηκε στη ροή των επισκεπτών για τη καλύτερη δυνατή ανάγνωση των εκθεμάτων, των εποπτικών πινάκων και των διαδραστικών μέσων που συνθέτουν την πληροφορία γύρω από τη Μύρτιδα.
Η βασική ιδέα ήταν η δημιουργία ενός πυρήνα στο κέντρο του χώρου, όπως περίπου είχε γίνει στο Μουσείο Γουλανδρή. Διαθέτοντας όμως περιορισμένο πλάτος, ο πυρήνας αυτός διασπάστηκε σε έναν μικρό όγκο, που περιλαμβάνει την εισαγωγική και αρχαιολογική ενότητα, τοποθετημένο σε μια παραλληλία με το κάναβο του κτηρίου και έναν μεγαλύτερο με όλες τις υπόλοιπες ενότητες τοποθετημένο κεντρικά και υπό γωνία.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μια πύλης, ενός χώρου μέσα στο χώρο και διαδρόμων ανάμεσα σε κάθετους και κεκλιμένους άξονες των εκθετικών στοιχείων. Ο υπό γωνία κεντρικός όγκος έδωσε τη δυνατότητα δημιουργίας πλατωμάτων στα καίρια σημεία της έκθεσης, όπου ο επισκέπτης μπορεί να σταθεί και να μελετήσει το αντικείμενο χωρίς να ενοχλεί τη ροή, να συνωστίζεται ή να χρειάζεται να αλλάξει πορεία για να συνεχίσει.
Μια ακόμη διαφοροποίηση από τις προηγούμενες εκθέσεις, είναι η τοποθέτηση ενός νέου στοιχείου όπου βρίσκεται η οθόνη με την ομιλία του καθηγητή κ. Μανώλη Παπαγρηγοράκη. Είναι μία ανεξάρτητη κατασκευή, χωροθετημένη έτσι ώστε να έχει έναν εκθεσιακό διάλογο με την ιατρική ενότητα που βρίσκεται απέναντί του.
Στη συνέχεια, μετά τη παρουσίαση των φάσεων ανάπλασης του κρανίου, στο πλάτωμα του χώρου με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα επισκεπτών τοποθετήθηκε το κεντρικό έκθεμα, η Μύρτις.
Τέλος, συνεχίζοντας την ίδια κυκλική ροή, ο επισκέπτης περνά έξω από τη πύλη εισόδου και οδηγείται στην έξοδο.
Η προσαρμογή της μελέτης και η σχεδίαση έγινε από τον Γιώργο Κυριαζή (Σχεδιαστής εσωτερικών χώρων )
